Hercvles Theseus Amphitryon Megara
895Victrice dextra fusus adverso Lycus
terram cecidit ore; tum quisquis comes
fuerat tyranni iacuit et poenae comes,
nunc sacra patri victor et superis feram
caesisque meritas victimis aras colam.
900Te te laborum socia et adiutrix precor.
belligera Pallas, cuius in laeva ciet
aegis feroces ore saxifico minas;
adsit Lycurgi domitor et rubri maris,
tectam virente cuspidem thyrso gerens,
905geminumque numen Phoebus et Phoebi soror:
soror sagittis aptior, Phoebus lyrae;
fraterque quisquis incolit caelum meus
non ex noverca frater, huc appellite
greges opimos; quicquid ludorum seges
910Arabesque odoris quicquid arboribus legunt
conferte in aras, pinguis exundet vapor,
populea nostras arbor exornet comas,
te ramus oleae fronde gentili tegat,
Theseu; Tonantem nostra adorabit manus,
915tu conditores urbis et silvestria
[p. 34]
trucis antra Zethi. nobilis Dircen aquae
laremque regis advenae Tyrium coles.
date tura flammis,
Amph.
Nate, manantes prius
manus cruenta caede et hostili expia.
Herc.
920Vtinam cruore capitis invisi deis
libare possem: gratior nullus liquor
tinxisset aras; victima haut ulla amplior
potest magisque opima mactari Iovi,
quam rex iniquus,
Amph.
Finiat genitor tuos
925opta labores, detur aliquando otium
quiesque fessis,
Herc.
Ipse concipiam preces
Iove meque dignas, stet suo caelum loco
tellusque et aequor; astra inoffensos agant
aeterna cursus, alta pax gentes alat:
930ferrum omne teneat raris innocui labor
ensesque lateant, nulla tempestas fretum
violenta turbet, nullus irato Iove
exiliat ignis, nullus hiberna nive
nutritus agros amnis eversos trahat.
935venena cessent, nulla nocituro gravis
suco tumescat herba, non saevi ac truces
regnent tyranni; si quod etiamnum est scelus
latura tellus, properet, et si quod parat
monstrum, meum sit.— sed quid hoc? medium diem
940cinxere tenebrae. Phoebus obscuro meat
sine nube vultu, quis diem retro fugat
agitque in ortus? unde nox atram caput
ignota profert? unde tot stellae polum
implent diurnae? primus en noster labor
945caeli refulget parte non minima leo
iraque totus fervet et morsus parat.
iam rapiet aliquod sidus: ingenti minax
stat' ore et ignes efflat et rutila iubam
[p. 35]
cervice iactans quicquid autumnus gravis
950hiemsque gelido frigida spatio refert
uno impetu transiliet et verni petet
frangetque tauri colla.
Amph.
Quod subitum hoc malum est?
quo, nate, vultus huc et huc acres refers
acieque falsum turbida caelum vides?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.